państwo I
forma grzecznościowa przy zwracaniu do towarzystwa złożonego z osób obu płci
Państwo nie wierzyli, Gdy im nieraz mówiłam (II) Zresztą Państwo wiecie, I dotąd jeszcze o tem wiadomo na świecie, Że hojność Państwa dla nas nie jest bez powodu (III). Patrzcie Państwo, te białe chmurki, jak odmienne! (III) Te Państwa niebo włoskie, jak o niem słyszałem, Błękitne, czyste, wszak to jak zamarzła woda! (III) Czy uwierzycie Państwo, że z tej tabakiery Pan jenerał Dąbrowski zażył razy cztery? (IV) Panie Stryju, Wielmożny Podkomorzy, czyż się Państwu godzi Wdawać się z tym fircykiem, czy tu nie ma młodzi? (V)
Czlowiek ↔ Czlowiek jako istota spoleczna ↔ Życie społeczne ogólnie ↔ Język ↔ Etykieta językowa